|
| Pejeka schreef: | Het valt me op. Ik heb op school altijd geleerd dat je iets wat iemand anders (of jijzelf) vond, zei of dacht, als volgt weergaf: Toen zei ik: volgens mij heb je niet gelijk. Of: Ik dacht dat hij iets achterhield.
Tegenwoordig hoor je steeds meer mensen, ook goed opgeleide mensen, zeggen: Ja, en toen dacht ik VAN: dat klopt niet. Of: Toen zei hij zoiets VAN: je hebt ongelijk.
Waar komt dat woordje "van" vandaan? |
Geen idee.
Werd door dit topic wel herinnerd aan de middelbare school waar iemand in de klas 'n achternam had met Van ervoor.
Laten we zeggen Van Bazelaar.
Als de leraar dan de beurt gaf aan die leerling en zei: "Lees jij dat stukje 'ns even voor Bazelaar", dan sprong deze overeind en zei met klem "VAN Bazelaar."
Lag de rest vsn de klas weer dubbel, maar goed, zo iemand stond er nou eenmaal op dat z'n naam volledig genoemd werd. |
|
_________________
"As long as there are slaughterhouses there wil be battlefields" (Tolstoy) |
|
