Politiek Discussie Forum: Bekijk onderwerp

Laatst aangepast door Willem op Do Sep 08, 2022 5:17, in totaal 2 keer bewerkt

Wij hadden linkse tantes. En die hadden veel boeken, maar ook piano`s, nichten en neven die dat wisten te bespelen. En die deden dat ongeveer zó.

https://www.youtube.com/watch?v=hRRY3CU1f7A

Een van die tantes was erg ouderwets, het water kwam uit de put, het licht was maar even aan. Daarna donker, naar bed, morgen vroeg op , melken. Maar piano werd er gespeeld, des avonds, de oom dronk dan een kleintje jenever. Zo ging dat in Hallum of Dronrijp.

Die nichten organiseerden fuiven wanneer ze hun MULO of HBS diploma haalden, dan had men een platenspeler die alleen mono draaide:

https://www.youtube.com/watch?v=l8WMGBuNaus&list=RDMM&index=4

Wat ik mij herinner waren ernstige zedepreken van mijn moeder, voor mijn (veel) oudere broers.

Ik kreeg van een tante op een gegeven moment haar oude platenspeler met platencollectie. Ik herinner me nog dat Buddy Holly mij het meest aansprak van alle platen:

Verder groeide ik op met Dire Straits en Rolling Stones.

Dit was voor mij wel het summum van die tijd: Mark Knopfler, Sting, Phil Collins en Eric Clapton die samen het nummer 'Money for Nothing' speelden:

Nog weer later werd ik fan van Guns n' Roses. Ik ben niet zo van de covers, maar omdat ik de Stones ook al goed vond was ik niet ongelukkig met deze:

Mijn muzieksmaak liep wel door elkaar. Ik vond Bob Marley bv. ook leuk, heerlijk relaxend:

Maar ik had ook jeugdzondes. Iedereen in mijn jeugd liep weg met Doe Maar. Vooral de zweetbandjes om de pols waren populair. Die had ik overigens niet, maar hun muziek kan ik nog steeds woord voor woord meezingen:

Uiteindelijk kwam de CD en de muziek ging duidelijk bergafwaarts. Mijn eerste CD die ik ooit kocht was 'Me So Horny' van de 2LifeCrew.

Dat was wel het dieptepunt denk ik. Pas later ging ik klassieke muziek meer waarderen. Vooral complexe stukken.

Met een muzieksmaak kun je de leeftijd van mensen vaak beter inschatten dan bij carbondatering Very Happy

Jeugdsentiment. Over welke leeftijd hebben we het dan?

Ik was 6 en mijn oma draaide o.a. deze plaat. Oorspronkelijk komt het uit 1930. Veel later ontdekte ik pas dat het uit een Duitse film (50er jaren) kwam. Alle dames waren destijds op zanger/acteur Hans Albers verliefd, ik denk mijn oma ook.

Ik had geen idee wat de Reeperbahn was, maar het lied is altijd blijven hangen. Ik denk vanwege de kermisgeluiden op de achtergrond.
Het is zelfs de ringtone op mijn telefoon (de hoofdpersoon van Tatort Münster heeft dat als ringtone, vandaar)

Heerlijke tekst trouwens, als het een Nederlands liedje zou zijn geweest dan zou het anno 2022, onder aanvoering van de Amsterdamse woke-idioten, verboden zijn.

Hans Albers - Auf Der Reeperbahn Nachts Um Halb Eins

In 1936 Duitse liedjes draaien... verdacht Very Happy

Nu schaam ik me al een beetje minder om 'me so horny' Laughing

Liedje uit 1936, Cliff, niet in 1936. Very Happy

Heb eerder al in 'n ander topic bij deze video vermeld dat dit jeugdsentiment is.

Dat is niet zo omdat die zanger al in vroeger jaren 'n idool of daaromtrent was.
Eigenlijk meer het tegendeel.
Vond er vroeger weinig of niets aan en had er zelfs 'n lichte afkeer tegen.

Maar het jeugdsentiment zit 'm in de situatie die het filmpje toont.
Had dat zelf ooit in de goeie ouwe tijd ook wel 's, om opgewekt bij stralend weer met het dak van de 2CV wijd open door 'n mooi natuurgebied huiswaarts te tuffen.
Vandaar dus.

Ben die Elvis overigens op latere leeftijd toch wel stukken meer gaan waarderen.
Dat kwam met name doordat je via het internet allerlei nummers van hem tegenkwam, die vroeger (en later) hier te lande nooit op de radio te horen waren.
En verder bleken z'n filmpjes vaak heel wat humor te bevatten en ook overigens goed in mekaar te zitten.
Al bij al toch wel heel amusant.

https://www.youtube.com/watch?v=Enon2hTSpQQ

https://www.youtube.com/watch?v=ttVi4vm2rlA

Laatst aangepast door Willem op Ma Sep 12, 2022 4:52, in totaal 1 keer bewerkt

Nog meer jeugdsentiment. De radio en de NTS bekommerden zich weinig om noordelijk Friesland. Hilversum Een, Twee, Drie waren er alleen met de middengolf en die stoorde met grote regelmaat. Wat niet stoorde was Radio Veronica, en iets later ook Radio Noordzee. Daarmee bereikten ons The Beatles, The Kinks, The Rolling Stones, The Who, en een paar nederlandstalige bandjes zoals Ronnie en de Ronnies.

https://www.youtube.com/watch?v=jQBOHm0j87k

Sargento Pepper's Lonely Hearts Club Band werd de plaat welke ieder die een platenspeler bezat moest hebben.

https://www.youtube.com/watch?v=VtXl8xAPAtA&list=PL3PhWT10BW3VDM5IcVodrdUpVIhU8f7Z-&index=1

Mijn jongere broer (9 jaar ouder dan ik) haalde zijn Mulo-Diploma en hield een fuif in het "broeihok" daar waar de aardappelen voorgekiemd moesten worden. Er werd een spouwmuur gemetseld, om wat eerder naar ik meen een paardenstal was, zó geïsoleerd en opgewarmd met een peteroliekachel, dat de vroege aardappelen mooi voorgekiemd de grond in gingen. Op wrede, zware gronden die net westelijk van de Slachtedyk of de Wyteweisdyk, lagen kon dan toch nog een mooie en vroege oogst gehaald worden, dat wel, altijd na mosterd, klaver of koolzaad, dat verbeterde de grond, trouwens ook Lucerne teelde mijn vader voor dat soort doeleinden.Grasland had ook gekund. Maar koeien, nee, mijn vader was akkerbouwer geen veeteler.

Dat terzijde. Wij hadden geen platenspeler. Maar het "broeihok" was een keurige plek, prachtig afgetimmerd met board, schone vloer, uitstekende akoustiek. Ik zag de zedepreken van mijn moeder verbeeld: gewillige meiden, vrolijke jongemannen met een, naar later bleek, schaars onderbouwd, maar geestdriftig verkondigd vertrouwen in de toekomst.

En dus werd de fuif een denderend succes, met meerdere "moetjes" tot gevolg. Ik mocht even meedoen, als 8 of 9 jarig jongetje. Maar om 10 uur naar bed. Zoals het hoort.

Meisjes met grote tieten trokken iets later mijn aandacht, een iets voorlijker vriendje vertelde dat als je een vinger in hun kutje stak, dat ze daar "geil" van werden, en dat je zó meteen bij de borsten mocht. En als je de tong in hun mond stak vonden ze dat lekker. Dat leek mij allemaal zeer ongeloofwaardig. Was ik laatrijp, met 12 of 13 jaar, ik weet het niet.

Een paar jaar later, tijdens een stage in mijn geboortegrond, zag ik dezelfde met de gewillige, niet altijd de mooiste, maar toch, meiden pronken.

Iets later vertegenwoordigde hij mijn grote nederlaag als man in wording: ik deed alle moeite om een mooie meid uit mijn geboortestreek te versieren, doch dezelfde jeugdvriend wist haar zonder poespas of ingewikkelde verhalen, met een eenvoudige lichaamstaal haar mee te nemen naar dat waar ik van droomde.

Later was hij vrachtautochauffeur geworden, en "roemenië was te gek". Hij had er drie kinderen, ik ben zijn spoor kwijt.

https://www.youtube.com/watch?v=ysDwR5SIR1Q&list=PL3PhWT10BW3VDM5IcVodrdUpVIhU8f7Z-&index=10

Waarom verkoos ik het verre, ik kon er oplossen, verdwijnen, mijn schroom bleef er onopgemerkt, ik was niet langer degene die angstvallig mijn achtergrond verbloemde of juist agressief verdeigde. De "domme boer" ik was ineens "Gringo" een omstreden status, weliswaar, "Gringo" kon betekenen in de meest negatieve versie "vijand", "racista", "uitbuiter" , "rijkaard" maar nooit "leugenachtig", "onbetrouwbaar", en in het beste geval juist "ijverig", "plichtsgetrouw"", "opstandig maar ook rechtvaardig".

Vanuit dat laatste waar ik mij zeer door gevleid voelde sprak mij zeer aan, de overigens in de spaanstalige Ignacio No controles, de spaanstalige vrijwording, weg van machismo:

https://www.youtube.com/watch?v=CXdWccaCHpg

De spaanse Olé olé. Ik naaide dat het een lust was. Alles wat ik ooit verloor haalde ik in. De mooiste tieten, de lekkerste kutjes, allemaal voor mij. Leve de vrijwording, alle macho legde het af tegen een fries stiertje.

Iets later werd ik echt verliefd. Toen bleef er maar één vrouw, en drie kinderen. Altijd trouw was ik niet, ik zwichtte bij inval. Zij liet het er niet bij zitten en haalde haar gelijk.

https://www.youtube.com/watch?v=kdhTodxH7Gw&list=RDMM&index=8

Klootzak, zie wat je op spel zette.

Heerlijk Willem! Very Happy

Ik vind het juist een heel droevig verhaal. Gaat het wel goed met Willem en wil hij er misschien over praten?

Ik word ouder, nu ben ik bijna 64 jaar, Cliff, en dus blik ik terug op mijn leven. Wat deed ik, waarom nam ik de beslissingen. En droevig, welnee. Ook jij zult dingen meegemaakt hebben die je leven tekenden, En dat zijn vaker teleurstellingen of angsten dan hele mooie ervaringen. En wie is er nou bij voortduring gelukkig. Dat bestaat niet . Geluk is ogenblikken.

Nou ja, ik las verhalen over twee verloren liefdes en ter compensatie wat puberaal braniegedrag over kutjes en tietjes.

Dus ja, ik vond het een droevig verhaal. Maar goed, misschien bedoelde je het anders.

Het is compensatiedrang geweest. Ik herken dat bij mijzelf, maar zie het ook bij veel anderen.

Heb jij daar nooit last van gehad?

Nee, niet echt.

Waarvoor wilde je compenseren dan? Misschien dat ik dat dan ook herken. Maar compenseren doe je vaak uit een gedachte dat je jezelf te min vindt ofzo. Ik heb het geluk gehad altijd weinig last te hebben van groepsdruk. Het boeit mij niet zo wat anderen van mij denken.

Dat is bv. ook één van de redenen geweest dat ik nooit alcohol dronk, wat iedereen rond mij wel deed. Of dat ik nooit begonnen ben met roken oid. Dat zijn allemaal zaken waarin mensen meedoen aan groepsdruk.

Het enige wat bij mij misschien compensatiedrang is geweest is toen ik Thai bokste. Misschien wilde ik graag bovengemiddeld sterk zijn om me nog zekerde te voelen in situaties waarin ik aangevallen zou kunnen worden bv.

Fight, Flight, Freeze... ook daarin heb je soms een keuze.

En dan te bedenken dat in 1970 de bioscopen nog vol liepen voor 'n melodrama-achtige rolprent als Love Story.

https://www.youtube.com/watch?v=tdVFApo0EXg

De instrumentale melodie kwam in heel de film terug en is naderhand ook nogal wat keren gecoverd.

https://www.youtube.com/results?search_query=love+story+song

Hoezo jeugdsentiment?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Love_Story_(1970)

Ik moet 7 jaar geweest zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=zs8ZNa73OS4

Jaar of 19; derde jaars student; elke week wel een of andere Western bekijken in de bioscoop.

Met name de zogenaamde spaghetti-westerns van Italiaanse makelij hadden allemaal 'n kenmerkende soundtrack die in hun geheel of deels 'n mega-hit werden.

Veel ervan waren gecomponeerd door Ennio Morricone.

Onder andere die van "Once Upon a Time in the West" uit 1968.

Nu onvoorstelbaar dat je nog uren zou gaan zitten kijken naar weinig anders dan knokken en overhoop schieten.

Ook ongeveer die leeftijd;

zomervakantie aan de Belgische kust;

slijpen op de toenmalige hit "Angel Of The Morning".

My youth.

They ended.

Mijnheer de president, slaap maar lekker in je witte huis .....

Ik zat in de leeftijd waar jullie allemaal over schrijven op zee. Bij de bemanning tussen de stokers, matrozen en stewarts. We hadden in die tijd zelfs een Baas timmerman. Op onze grotere boten(waarop ik een bloedhekel had zelfs Kinder juffrouwen een wasbaas met knecht, een barkeeper huurde met zijn onderknuppels de bar,van de maatschappij, en leverde de drank enz
Wij pendelden tussen de VS en de rest van de Amerika,s Elke dag een ander stadje langs de kust, soms ver het binnenland in. In de VS meer de grotere plaatsen, ook soms de rivieren een eind op, zoals de Orinoco, soms over de grote meren naar Chicago., het meer van Maracaibo en alle Caraibische eilanden en eilandjes, de Amazone, via New Orleans de VS een eind in. Daarna Noord Afrika en wat rondjes Middelandse zee waar een kustreis op N-West Europa aan vast werd geknoopt. Later stapte ik over op de toen nog bloeiende zeesleepvaart, Toen ik voor twee jaar in Karadchi op station moest koos ik voor het getrouwde leven.
We monserden aan in Amsterdam via de Waterschout, waarna we Amsterdam niet terugzagen.(alleen vanuit de vertrekhaven kon je afmonsteren.)
Gelukkig kon ik mij via mijn "Voor de mast" baantje met de gewone klootjesvolk in Zuid-Amerika de Orient of de VS onderhouden. We zaten ook op dezelfde maatschappelijke verdieping. In Mostaganum Algerije kregen we altijd wat Belgen uit het vreemdelingenlegioen op bezoek daar vochten ze tegen de Islamieten(je moest er langs de muren lopen om scherpschutters op de daken te ontlopen. Cafee,s sloten hun deuren en ramen af met harmonicagaas tegen handgranaten.
Omdat ik er waarschijnlijk grappig uitzag was ik ook de aangewezen persoon die wat liedje,s moest zingen als er aan boord in ZaA merika een feestje werd gegeven voor ambasade personeel of andere plaatselijke hotemetoten. We namen altijd ook 12 eersteklas passagiers mee naast het sloependek. Meer mocht niet want dan moest er een dokter aan boord zijn
Ik zong dan "Heuren Sie das raushen der baume im wind", voor de vele Duitstaligen die na de oorlog naar die Z-Amerikaanse regi,ös waren getrokken, of voor de anderen "Round de Bay of Mexico". Ik kan die deuntjes nog steeds redelijk nazingen.
Je moest wel uitkijken wat je zei. Die Duitse meisjes verstonden je vaak. Dus het was netjes blijven.
De Spaanstalige dames hengelde ik soms binnen. Met een uit het hoofd geleerd gedichtje, terwijl ik hen diep in de ogen keek. Ik herinner me nog de volgende ongetwijfeld fout geschreven klanken.

Mi morena fue a saccar.
Aqua frescita del posso.
Y el aqua salio hirvienda.
Con la lumbre de sus ogos.

Willem mag het verbeteren. Op je oude dag ga je je steeds meer voorvallen uit je jeugd herinneren.