Weerwoord :: Bekijk onderwerp - Wij zijn 1 der gelukkigste volken met 40% echtscheidingen.

Wij zijn 1 der gelukkigste volken volgens de officiële mening. Vraag het maar aan de kinderen van die gescheiden ouders.

Ik zal het vragen aan deze en gene.
Wat doet dit trouwens in de rubriek Politieke Partijen ?

Vraag ik me ook af.

En, Poendert, hoe zit het met kinderen wiens ouders niet gescheiden zijn, maar die elkaar bijna dagelijks het leven zuur maken?
Of kinderen in kindertehuizen of weeshuizen?

Anders gezegd: kan het geluk alleen gedefinieerd worden door kinderen? Zo ja, waarom zetten we dan geen kinderen in de regering?
De Kinderpartij?
Met als eisen en/of wensen:

Meer zakgeld.
Minder huiswerk.
Alleen eten wat de kinders het liefst hebben. Friet met cola bijv.
Kinderen zelf laten bepalen wanneer ze thuis komen of wanneer ze naar bed moeten.
Geen restricties meer wat betreft internet of mobieltjes.
Kinderen bepalen voortaan de vakantiebestemmingen.

https://www.bing.com/images/search?q=verwende+kinderen&FORM=HDRSC2

Als de kinderen gelukkig zijn, zijn de ouders ook gelukkig. Ouders die gaan scheiden doen dat niet omdat ze gelukkig zijn, en als de ouders met een kwaad hoofd de centjes aan elkaar proberen te knopen in de bijstand, zijn hun kinderen ook niet gelukkig. Dan is er zonder betrokken grootouders een goede kans dat die kinderen over de straat gaan zwerven, terwijl de ouders de deurwaarders buiten de deur proberen te houden. Volgens mij zijn we in het westen op de verkeerde weg.

Hoe kunnen wij het gelukkigste volk wereldwijd zijn als 40% van de huwelijken stranden in een echtscheiding. Dat wil zeggen dat 40% van de kinderen gescheiden ouders hebben.
Wijzelf zijn 50+ jaar getrouwd, in dezelfde categorie als veel van onze kennissen. Onze kinderen kunnen goed met elkaar opschieten. Volgens mij zijn wij in ieder geval samen gelukkig.
De gescheiden mensen die ik ken liepen vaak achter een lul aan. Als je trouwt sluit je een levenslang contract en zet met je partner ook een economisch partnerschap op.
Dat vraagt ook een verantwoordelijk inzicht van beiden, en daar mankeert het steeds vaker aan.

Poendert: er wordt gezegd dat Nederlanders het gelukkigste volk is en dat Nederland een geweldig land is!
Wordt dit gezegd om Nederlanders rustig te houden?

Op ieder land is wel iets op aan te merken maar als ik voor een weekje terug ben in Nederland dan schrik ik wat ik zie.
Vieze straten, verloedering, veel te veel hoofddoekjes en vrouwen in gewaden achter kinderwagens.
Mensen zijn gehaast en zien er niet gelukkig uit.
Onveiligheid en onveilig gevoel.
Maar Nederland is een "rijk" Land!
De woningen zijn belachelijk klein en een of andere ambtenaar heeft uitgerekend dat een alleenstaande 40 vierkante meter nodig heeft?
Vaak maar een toilet en de "badkamer" is zo klein dat je je kont niet kunt keren.
En overvol, vooral de wegen.

Laatst aangepast door Jip op Do Jun 20, 2019 12:23, in totaal 1 keer bewerkt

Elisabeth, wil je wel even bedenken dat alles wat jij hierboven opsomt absoluut niet representatief is voor Nederland.
Trouwens knap van jou om in slechts een weekje heel Nederland te doorkruisen.

Het is maar net wat je wilt zien, nietwaar? Very Happy

Elisabeth is duidelijk niet in Zeeland geweest.

Nee, Elizabeth, het ging mij over jouw opmerking; weekje in Nederland en dan doen alsof Nederland een grote achterbuurt is.
Er zijn genoeg mooie plekken, maar je moet het wel willen zien.

Hoe zou jij het vinden als ik in Portugal ben en ik heb het slechts over de pauperbuurten, vervuilde stranden en een algemeen gevoel van onveiligheid?

Persoonlijk probeer ik er voor te zorgen om zo min mogelijk met de ambtenarij te maken te krijgen. Ik vraag bij voorbaat nooit iets aan, en vul zo weinig mogelijk formulieren voor Rijk of gemeente of andersinds in. Want je weet vaak niet wat je je op je hals haalt. Dit heb ik ook aan mijn nazaten voorgehouden.
Als men zich nauwelijks of niet met bestuurlijke zaken inlaat, kan men tot nog toe in dit land redelijk gelukkig leven.
Mij benieuwen hoelang dit nog duurt.
Ik was rond de 20 jaar zelf ambtenaar, dus ik weet waarover ik het heb.
Veranderingen gaan vaak in heel kleine stapjes, en op een gegeven moment wordt je wakken in een dictatuur.
De Geuzen begonnen hun vrijheidsstrijd om de tiende penning. Hoeveel penningen betalen wij onderhand aan Rutte en zijn groene club?