Weerwoord :: Bekijk onderwerp - Is onderwijs slinks volkomen wereldvreemd politiek correct?

Ik zat vanavond heerlijk in de avondzon, achterin de tuin een boek te lezen, toen een kleinzoon aan kwam wippen. Hij zit in de Havo 4 meen ik.
"Welk boek zit u te lezen opa," vroeg hij.
"De Zoontjes fabriek, van Hirsi Ayaan Ali," was mijn antwoord.
Hij had nog nooit van Hirsi Ayaan gehoord, Ook Theo van Gogh was voor hem een raadsel. Pim Fortuin was een foute schim. Met geschiedenis of maatschappijleer was dit soort ecsessen nooit aan bod gekomen.
Waarschijnlijk leven zijn docenten in een parallelle wereld. Oogkleppen op en recht voorruit kijken tot de bom valt. Iedereen die hen gelijk geeft is lief.
Ik vraag me af of dit soort wegkijken in Nederland regel is op de weg naar hoogopgeleid.

Maar het is toch een behoorlijke prestatie om na minstens 4 jaar met goed gevolg middelbaar onderwijs, waaronder verplichte maatschappijleer. enz, men nog nooit over Hirsi Ayaan, Theo van Gogh of Pim Fortuin. (janmaat) heeft gehoord.
Is dit onze democratie/onderwijs?:

Voordat je onderwijs in diskrediet brengt, kan je je ook afvragen of je kleinjonkie iets aan mankeert .
Bijna zeker dat 99 % van zijn leeftijdgenoten wel van Hirsi Ayaan, Theo van Gogh en Pim Fortuin hebben gehoord.
Je oogappel kan zich ook afvragen of zijn opa wel deugt, gezien opa 15 jaar 100e malen op weerwoord zijn islam kritiek spuit, en nooit zijn trotse oogappeltje het heeft bijgebracht, zegt ook wel wat.

Er werken heel veel linkse mensen in het onderwijs, waarvan acte.

Het hangt echter erg van de docent en de school af hoe deze vakken worden ingericht. Klein voorbeeldje: wij gaven op het MBO vrij uitgebreide burgerschaps- en loopbaanlessen. Echter, een onderwijsinstelling moet dat volledig zelf financieren. Vanuit de overheid komt er slechts Ã©Ã©n eis: een inspanningsverplichting van de student.

Scholen moeten het met steeds minder budget doen, dus wat de overheid uiteindelijk bereikt is dat de scholen totaal geen eigen programma meer maken. Er is nÃ©t genoeg geld om de student alleen dat bij te brengen wat de overheid eist. En op het gebied van burgerschap of loopbaan wordt er nagenoeg niets geÃ«ist.

Daar komt ook nog eens bij dat heel veel MBO studenten helemaal niets willen weten van burgerschap. Toen wij dus nog wat eisten stelden over politieke geschiedenis, mediawijsheid, staatsinrichting etc. bleek dat heel veel studenten juist daarop zakten. Door de overheid wordt je dan keihard financieel gestraft. Als school kun je dan niet anders dan die eisen naar beneden halen, ook gezien het feit dat andere scholen er totaal geen aandacht aan besteden (en dus meer geld overhouden + een hoger slagingspercentage realiseren)

Er zitten heel veel negatieve financiÃ«le prikkels in de huidige onderwijsbekostiging. Op sommige gebieden is het echt een neerwaartse spiraal.

Zo hebben wij onze studenten ook nog Engels en Duits gegeven daar waar het niet vereist was. Ook dat zie ik nu langzamerhand verdwijnen. Een school moet slaafs het curriculum volgen wat de overheid vaststelt. Daarin is geen plaats voor vreemde talen, burgerschap, ict, biologie, natuurkunde, scheikunde, etc. op het MBO.

Deze discussie gaat dus veel verder dan alleen Pim Fortuin en Ayaan.

Onderwijs is ook helemaal niet belangrijk meer.

De overheid legt de prioriteit bij o.a. nutteloze JSF machines.

@ Poendert,
En wat doet rechts indien men hen imiteert.? Betalen ze dan graag.? Of mag men dan toch roven.?

Het is nog veel erger dan iedereen denkt.
De Nederlandse overheid volgt de Amerikaanse manier van onderwijspolitiek.
(Bilderberg?)

10% is voorbestemd voor hoge opleidingen.

90% is voorbestemd om als goedkope dommekracht te werken. De zogenaamde Werkende Jeugd.

De onderwijzers zijn meestal te lui om het werk te doen waar zij voor betaald worden. De onderwijzers leveren geen kinderen af welke meer verstand hebben. Simpel gezegd, de onderwijzers houden de jeugd dom. Daar worden de onderwijzers ook nog eens royaal voor beloond en hebben dus een luizenbaantje. Men zou zelfs ongeschoolden voor de klassen kunnen zetten, die zelfs voor minder belastinggeld een dergelijke wanprestatie zouden leveren.

@ Loetje

Als je het helemaal goed wilt doen moet je ook "Burijkbaar" schrijven. Laughing

Als er daar toevallig een zaak is die 'winkul centrem' heet, dan is dat bord volkomen correct Very Happy

Dit is onderwijs anno 2016. Dit is eindexamen geschiedennis HAVO anno 2016. Hoezo geen indoctrinatie?

Loetje, dit is totale indoctrinatie. Ongelooflijk dat dit in Nederland examen vragen zijn. Evil or Very Mad

Geschiedenis??? Wanneer en waarom werd Bonifatius in Dokkum vermoord. b.v.

Hier is de geschiedenis van Nederland......
in 1811 werd door Napoleon Bonaparte de burgerlijke stand ingevoerd...bv
In 1815 worden we pas een koninkrijk....

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tijdlijn_van_de_Nederlandse_geschiedenis

Een eliteschool in Manhattan leert blanke leerlingen als zij zes jaar zijn al dat zij geboren racisten zijn en dat zij zich schuldig moeten voelen omdat zij profiteren van “blanke privileges”, terwijl de school haar zwarte medeleerlingen met lovende woorden en snoep overlaadt. Bestuurders/leiders van de Bank Street basisschool op de Upper West Side beweren dat het een revolutionaire benadering is om discriminatie te bestrijden en dat een aantal andere private scholen in New York hetzelfde doen, maar zelfs linkse ouders geloven dat niet.

Lees verder

Vuige hetze tegen socioloog Koopmans

Nausicaa Marbe

Schokkend nieuws uit Duitsland. Nu eens niet over de gruwelijke terreurgolf van de afgelopen week, maar over terreur in academische milieus. Aan de Berlijnse Humboldtuniversiteit zijn smaadacties gaande van studenten die jagen op vermeend racistische docenten. De beschuldigingen tegen respectabele hoogleraren zijn niet van de lucht.

Hun jongste doelwit is de Nederlandse socioloog Ruud Koopmans. Behalve professor aan de Humboldt en gastdocent aan de VU, is Koopmans verbonden aan het Berlijnse WZB, een instituut voor sociale vraagstukken, als directeur van de afdeling Migratie en Integratie. Een deel van zijn studenten vindt dat zijn werk vijandbeelden produceert. In een verklaring begin deze maand verwijt de studentenvakbond hem ’ongehoorde arrogantie, conceptueel nationalisme en blindheid tegenover de sociale realiteit’. Hij zou de ’voedingsbodem voor anti-islamitisch racisme’ vergroten. De studenten gaven hem geen kans zich te verweren. Zo’n islam-kritische vrije geest is een vette prooi voor dolle activisten die de universiteit als startplek van zuiveringen zien.

Deze vuige hetze haalde bij mijn weten het Nederlandse nieuws nog niet. De ernst ervan dringt nu wel door tot de Frankfurter Allgemeine Zeitung die er deze week over schreef onder de kop De koude ijsberg in de feelgood-zone’. De auteur van het stuk houdt de beschuldigingen tegen het licht van Koopmans’ onderzoek en acht die ongegrond. Maar het brandmerken als ’racist’ is al geschied. Koopmans is inmiddels in dialoog getreden met de aanbrengers, wat weinig opleverde. Zijn vakgenoten spreken schande van de aanvallen, maar de universiteit schaart zich niet achter de wetenschapper, begrijp ik uit de Duitse krant. Koopmans staat er dus alleen voor.

Even het geheugen opfrissen: ook in Nederland is hij een bekende stem in het integratiedebat. Hij viel op door zijn artikel ’Zachte heelmeesters’ (2002) waarin hij het Nederlandse multiculturele beleid aanpakte; dat richt zich met versnipperde maatregelen teveel op de migrantencultuur en werkt segregatie in de hand. Zulke kritiek op de zelfgenoegzame politieke correctheid was destijds onder academici uitzonderlijk. In 2015 deed hij weer stof opwaaien met een onderzoek naar moslims en christenen in Nederland, BelgiÃ«, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. Daaruit bleek dat 44% van de ondervraagde moslims fundamentalistische gelovigen waren en dat hun vooroordelen tegen joden en homo’s welig tierden.

Koopmans toonde dat het gangbare riedeltje van linkse wegkijkers niet klopte: islamitisch fundamentalisme is in Europa geen ’marginaal’ fenomeen, maar een stevige stroming die sociale schade kan aanrichten. Natuurlijk werd Koopmans aangevallen door ontkenners die meenden dat zijn onderzoek ondeugdelijke vraagstellingen bevatte. Daarop verweerde hij zich in De Groene Amsterdammer door hun hypocrisie te tonen: ’Ik gebruik dezelfde vragen die ik ook hanteer om islamofobie en xenofobie te meten en dan wordt er nooit aan de onderzoeksresultaten getwijfeld. (…) De overtuiging dat moslims slachtoffer zijn van discriminatie en dat radicaliseren daar een reactie op is, zit erg diep.’ Koopmans hamert erop dat verandering vanuit de islamitische gemeenschappen moet komen, omdat daar de verantwoordelijkheid ligt. Ook hekelt hij linkse cultuurrelativisten, die verzuimd hebben de rechten van homoseksuelen, vrouwen en vrije geesten uit islamitische enclaves te beschermen.

Verleden april publiceerde Koopmans een opinie ( NRC) met de veelzeggende titel ’Waarom Angela Merkel moet opstappen’. Daarin toonde hij hoe de bondskanselier met de voor Europa onvoordelige Turkijedeal die visumvrij reizen belooft, Erdogan aan een electorale zege hielp. Hij veroordeelt haar ontwrichting van Europa door de Wir schaffen das-politiek, waarbij ze zonder ruggespraak met EU-partners het Dublinakkoord terzijde schoof. Koopmans: ’Om de gevolgen van haar eigen solobeslissing weer onder controle te krijgen en haar eigen politieke huid te redden, heeft Merkel alles waar Europa voor staat in de uitverkoop gezet.’

Je zou meer willen horen van Ruud Koopmans, zeker in deze tijd waarin het domein waarin hij onderzoek doet een monopolie heeft op slecht nieuws. Deze wetenschapper met kennis van de multiculturele samenleving zou een intrigerende en urgente Zomergast kunnen zijn. Maar nee, de VPRO-reeks start zondag met een jodenhater die bij Hezbollah heeft getraind en nu een internationale beweging komt promoten die alle discriminatie zegt te willen uitroeien. Daar kunnen de hetzestudenten van Koopmans vast terecht. De VPRO ziet in zijn eerste gast het tegengeluid dat ook gehoord moet worden, maar hoe toevallig dat zulke ’tegengeluiden’ altijd in het ideologisch straatje van de inmiddels star dogmatische omroep passen.

Hoe exemplarisch voor de morele verwarring in weldenkende Europese kringen: het rapaille met extreme denkbeelden dat zich multiculti voordoet krijgt een opkontje, terwijl de redelijke wetenschapper met een onwelgevallige boodschap over islam en integratie wordt genegeerd.

Het academisch jaar begint straks bar voor Koopmans. De zelfverklaarde antiracistische studenten hebben nieuwe ondervragingen aangekondigd. Maak je borst maar nat met deze toekomstige elite.

De Culturele Revolutie zoals wij die van China onder Mao Zedong hebben gekend, heeft dus een opvolger: De multiculturele revolutie.

Als je op dat soort scholen examen doet, moet je die voorgekookte goedmens leerstof wel woordelijk herhalen, anders zak je gegarandeerd en kom je nooit bij de hoogopgeleide elite die de baantjes uitdeelt.
Kent iemand een nog werkende onderwijzer die de PVV aanhangt?
Je mag op dat soort instellingen nooit beweren dat bv de meeste wegen bruggen en veel steden in IndiÃ«, al eeuwen door de VOC/NED werden aangelegd en gesticht. En ook niet dat het land daardoor een voorsprong had na de oorlog, op bv, Madagaskar, Jemen, of Afghanistan. U bent GEZAKT.
Z-Afrika is een magneet voor de omliggende volken dankzij de opbouw door de blanke "Boeren" in het verleden verricht. Ook met deze mening bent u gegarandeerd, GEZAKT.
Ik denk dat ook leraren in hetzelfde ambtenaren bootje zitten. Die moeten de lesstof geven die hen vanuit hogerhand door het ,min van onderwijs, wordt aangeleverd, anders gloort aan de horizon ontslag.
Ambtenaren, minstens 60% linksdraaiend, regeren en sturen, met hulp van door hen gedoogde elite een groot deel van Nederland.
We leven gewoon in een dictatuur van een minderheid, die de baantjes verdeelt.

Waarom Angela Merkel moet opstappen

Om de gevolgen van haar onbesuisde ‘wir schaffen das’ onder controle te krijgen en om haar politieke huid te redden, heeft bondskanselier Angela Merkel alles waar Europa voor staat in de uitverkoop gedaan. Het is tijd dat ze vertrekt, meent Ruud Koopmans.

Prof. dr. Ruud Koopmans is als socioloog gespecialiseerd in migratie en integratie verbonden aan het Wissenschaftszentrum Berlin (WZB) en de Humboldt Universiteit.
Sinds hij in een satirisch programma bij de Duitse publieke omroep de Turkse president Recip Tayyip Erdogan op de hak nam, is Jan BÃ¶hmermann niet meer in het openbaar verschenen. Al zijn radio- en televisieprogramma’s zijn afgelast. Vanwege doodsbedreigingen wordt zijn huis door de politie bewaakt.

In de afgelopen dagen werd tot twee keer toe een Duitse journalist de toegang tot Turkije geweigerd. De Europese Commissie verwijderde na Turkse druk de aankondiging van een concertreeks door een Duits orkest van haar website, omdat daarin verwezen werd naar de Armeense genocide. In Nederland riepen Turkse consulaten Nederlands-Turkse organisaties op beledigingen van Erdogan en de Turkse staat te melden en kort daarna werd de Nederlands-Turkse journaliste Ebru Umar in Turkije gearresteerd omdat zij Erdogan een dictator had genoemd.

Ondertussen stelde bondskanselier Angela Merkel zich in Turkije op de hoogte van het welslagen van de vluchtelingendeal die zij met het Turkse regime heeft afgesloten in ruil voor visavrij reizen voor de Turken en heropening van de onderhandelingen over EU-lidmaatschap.

De wereld van Merkel had weer in orde moeten zijn nu ze er dankzij haar vluchtelingenakkoord met de Turken in geslaagd is de vluchtelingenstroom die ze eerst zelf aangezwengeld had, onder controle te krijgen. Maar in Duitsland zwelt de kritiek aan op haar beslissing om strafvervolging toe te staan van Jan BÃ¶hmermann, wegens belediging van een bevriend staatshoofd.

De affaire-BÃ¶hmermann kan niet los worden gezien van Merkels koers met het vluchtelingenvraagstuk. BÃ¶hmermann wilde met zijn provocatie de hypocrisie van haar politiek aan de kaak stellen, en dat is hem perfect gelukt. Met Merkels ‘wir schaffen das’-beslissing van de afgelopen herfst om de grenzen te openen, schoof zij – zonder enige ruggespraak met haar EU-partners – het Verdrag van Dublin terzijde. Dit houdt in dat asielzoekers alleen in de EU-lidstaat waar ze als eerste aankomen een asielaanvraag kunnen indienen. Het verdrag heeft er sinds het midden van de jaren 90 aan bijgedragen dat de aantallen asielzoekers inderdaad binnen ‘schaffbare’ perken zijn gebleven.

Toen de onvrede in Duitsland over de 1,5 miljoen asielzoekers die in een half jaar naar Duitsland kwamen steeds meer toenam, oefende Merkel druk uit op andere Europese landen om hun deel van de vluchtelingenstroom op te nemen. Een privilege waarvoor de meeste landen begrijpelijk genoeg vriendelijk bedankten. Merkels roep om een „Europese oplossing” is namelijk een gotspe, omdat zij het zelf is die de bestaande Europese oplossing – het Verdrag van Dublin – eenzijdig terzijde had geschoven.

Intussen oefende de bondskanselier scherpe kritiek uit op landen als Oostenrijk en MacedoniÃ«, die door betere grenscontroles probeerden de vluchtelingenstroom in controleerbare banen te leiden. Het succes van die maatregelen in de vorm van een duidelijke teruggang van de vluchtelingenstroom kwam Merkel ondertussen stilletjes goed uit. Toen de Europese oplossing van het verdelen van asielzoekers mislukte, moest er een andere – Turkse – oplossing komen om Merkels huid te redden.

Daartoe bood ze Erdogan kort voor de Turkse parlementsverkiezingen het perspectief op visavrij reizen en heropening van de onderhandelingen over EU-lidmaatschap aan. De hulp van Merkel betaalde zich voor Erdogan uit in klare munt: zijn partij won de verkiezingen met een onverwacht grote voorsprong.

De overeenkomst die Turkije en de EU op initiatief van Merkel afgesloten hebben, is een monstrum. Op geen moment sinds Turkije kandidaat voor het EU-lidmaatschap werd, heeft Ankara het uitzicht daarop zo weinig verdiend als nu. In het Koerdische zuidoosten van het land bombardeert het leger hele stadswijken zonder de burgerbevolking daarbij te ontzien. Media worden niet toegelaten en daarom horen we er in Europa maar weinig over. De Nederlandse journaliste FrÃ©derike Geerdink die als een van de weinige onafhankelijke verslaggevers toegang tot het gebied had, werd gearresteerd en het land uit gezet.

Vrije media zijn er in Turkije sowieso niet meer. Journalisten worden gearresteerd of ontslagen, kranten van staatswege gesloten. In het jongste rapport van Verslaggevers zonder Grenzen over de persvrijheid staat Turkije op plaats 151 van 180 landen – lager nog dan het Rusland van Poetin.

Wat heeft zo’n Turkije in lidmaatschapsonderhandelingen met de EU te zoeken? Daar nog van afgezien is het land een denkbaar slechte partner om een deal over de terugname van vluchtelingen mee af te sluiten. Turkije erkent het Vluchtelingenverdrag van GenÃ¨ve niet eens en kent slechts een recht op asiel voor asielzoekers die uit Europa vluchten – een vluchtelingenstroom die niet realistisch is.

Het enige goede dat je over de vluchtelingendeal zou kunnen zeggen, is dat hij in de zin van de doelstellingen functioneert: de aantallen vluchtelingen die Europa bereiken zijn voorlopig sterk afgenomen – al tekent zich al een verschuiving naar de veel gevaarlijkere zeeroute via ItaliÃ« af. Maar ‘functioneren’ in die zin, dat deed het goede oude Verdrag van Dublin ook al en wel zonder de noodzaak van een vuile deal met de dictator aan de Bosporus. Als Duitsland of Europa het toentertijd gewild had, hadden ze ook al vluchtelingencontingenten uit Turkije kunnen opnemen. Of uit nu vergeten landen die heel veel vluchtelingen hebben opgenomen zoals JordaniÃ« en Libanon. Dat zou humanitair zijn geweest en had tegelijk op een veilige, geordende en rechtvaardige manier kunnen gebeuren. Maar Merkel deed niets van dien aard.

In plaats daarvan probeerde ze haar door de Griekenlandcrisis beschadigde internationale imago op te poetsen door zich plotseling en voorbijgaand aan alle wetten en verdragen als barmhartige FlÃ¼chtlingsmutti voor te doen.

Sindsdien hield ze koppig vast aan de door haar ingeslagen weg, ook al ging dat ten koste van de relatie met de Europese partners en werkte het de opkomst van rechts-populistische partijen in Duitsland in de hand, alsmede een bondgenootschap met een staat die het met de mensenrechten in het algemeen en het asielrecht in het bijzonder, niet zo nauw neemt. En dat alles om bij een resultaat uit te komen, dat we ook, maar dan een stuk beter, hadden kunnen bereiken vóór Merkels ‘wir schaffen das’.

Ook naar de bevolking van Turkse afkomst in Europa gaat van de affaire-BÃ¶hmermann een fataal signaal uit
Onvrede en ergernis over dit alles verklaart de intensiteit van de affaire BÃ¶hmermann. Nadat de Duitse regering in alle toonaarden had gezwegen toen Turkije eiste dat het kritische maar tamelijk onschuldige Erdowie-Erdowo-Erdowann-lied verboden zou worden, wist BÃ¶hmermann precies wat voor reactie hij op zijn ‘smaadgedicht’ kon verwachten. Als een Pavlov-hond reageerde Turkije met de eis tot vervolging van BÃ¶hmermann en Merkel reageerde zoals het een schoothondje betaamt wanneer His Master’s Voice roept: ze belde meteen de Turkse premier Davutoglu en distantieerde zich van het „bewust krenkende” gedicht.

Maar zo goed als BÃ¶hmermann de reactie van de Duitse regering had ingeschat, zo volstrekt naÃ¯ef was zijn inschatting van de reacties die zijn satire aan Turkse kant teweegbrachten.

Waar hij duidelijk niet op gerekend had, is dat de kwestie zijn persoonlijke veiligheid en die van zijn familie in gevaar zou kunnen brengen en dat hij gedwongen zou zijn zich voor langere tijd uit het openbare leven terug te trekken. Aan dat aspect maakt de Duitse politiek nauwelijks een woord vuil. Hoewel het echte schandaal natuurlijk niet de scheldwoorden van BÃ¶hmermann zijn, maar het feit dat hij daarom om zijn leven moet vrezen.

Waar was Merkel toen het erom ging dat te veroordelen? Wanneer men zo’n gedicht voorleest, ligt het voor de hand dat men bedreigingen ontvangt, merkte een woordvoerder van de Duitse politie laconiek op. Maar het ligt normaal gesproken helemaal niet voor de hand, anders zouden in Duitsland of Nederland alle cabaretiers en cartoonisten onder politiebewaking moeten staan.

Wat BÃ¶hmermann niet begrepen heeft, is dat hij het met een land en met een in Duitsland wonende bevolkingsgroep met wortels in dat land, heeft aangelegd waar velen schelden zien als een erezaak die om wraak vraagt. Meteen nadat mijn vrouw, die zelf uit Turkije komt, de video van BÃ¶hmermann zag, zei ze: „Die man moet nu om zijn leven vrezen.” En zo is het gekomen.

Het zou mooi zijn als de Duitse politiek en de Duitse media zich met BÃ¶hmermann solidair zouden verklaren. Maar voorlopig lijken de reacties op zijn onderduiken op die van Salman Rushdie na de publicatie van De Duivelsverzen: hij heeft het zelf opgezocht, dus moet hij nu niet zielig doen.

Wat BÃ¶hmermann ook niet goed doordacht heeft, zijn de effecten in Turkije en binnen de Turkse gemeenschap in Europa. Voor Erdogan en zijn aanhangers is de zaak, dankzij de door BÃ¶hmermann ingecalculeerde reactie van Merkel, sowieso een succes geworden. Wat er verder ook gebeurt. Thuis in Turkije kunnen ze nu zeggen: zien jullie wel, ook in Duitsland is het niet toegestaan onze president te beledigen. De honderden vervolgingen in Turkije, wegens belediging van de president, krijgen zo in de door Erdogan gecontroleerde media een Duits keurmerk.

Zelfs wanneer de rechtszaak tegen BÃ¶hmermann uiteindelijk in vrijspraak uitmondt – wat lang niet zeker is – verandert dit niets. De Turkse media zullen de kwestie net zo lang gebruiken als het Erdogan uitkomt. En wanneer het slotakkoord niet geheel naar verwachting is, zullen ze dat zo onopvallend brengen als maar mogelijk is. Intussen kan het ‘zie je wel, zelfs in Duitsland…’-argument schaamteloos worden ingezet om de onderdrukking van het vrije woord in Turkije te sterken.

Ook naar de bevolking van Turkse afkomst in Europa gaat van de BÃ¶hmermann-affaire een fataal signaal uit: de lange arm van Erdogan reikt tot in Europa en ook daar kun je voor regimekritische uitingen in je kraag worden gevat. Dat hebben we juist in Nederland de afgelopen dagen aan den lijve ondervonden met de Turks-Nederlandse journaliste Ebru Umar.

Dat de satiricus BÃ¶hmermann de Turkse gevolgen van zijn smaadgedicht niet goed heeft ingeschat, kan men hem vergeven. Onvergeeflijk is echter, dat de Duitse bondskanselier die gevolgen eveneens niet goed heeft ingeschat. Of ze wel heeft overwogen maar desondanks tot het besluit is gekomen om haar goedkeuring aan de vervolging van BÃ¶hmermann te geven.

Angela Merkel heeft het voor elkaar gekregen dat sommigen haar als een humanitaire heldin zien. Ze heeft daarvoor onlangs in Nederland nog een prestigieuze prijs ontvangen. Maar de echte prijs, in de tweede zin van het woord, wordt door anderen betaald. Merkel heeft Erdogan aan een verkiezingsoverwinning geholpen, zwijgt over het bombarderen van de burgerbevolking in het zuidoosten van Turkije, zwijgt over de bedreigingen tegen BÃ¶hmermann, en sluit een overeenkomst over de terugname van vluchtelingen met een land dat helemaal geen recht op asiel kent.

Humanitaire doelen lijken de bondskanselier alleen dan te interesseren wanneer het voor haar eigen imago goed uitkomt.

Om de gevolgen van haar eigen solobeslissing van afgelopen herfst weer onder controle te krijgen en haar eigen politieke huid te redden, heeft Merkel alles waar Europa voor staat in de uitverkoop gezet. Het is daarom tijd dat ze vertrekt.

Of dat ook gebeurt is een andere zaak, want politiek blijft politiek. Onder de twee Duitse coalitiepartijen die dankzij hun mismanagement van het vluchtelingenbeleid beide op groot verlies in de peilingen staan, bestaat weinig behoefte aan nieuwe verkiezingen. Dus zit Merkel de rit tot de volgende Bondsdagverkiezingen in 2017 misschien nog wel uit.

Het lijkt wat dat betreft net Nederland.

Bron: NRC 30.04.16

Serdar Somuncu klartext zu Merkel/Erdogan und BÃ¶hmermanns SchmÃ¤hgedicht

Dat klopt Ryan maar dat leer je niet zodanig op school.
En hoe het koningshuis wordt gepresenteerd lijkt het of ze al sinds Willem van Oranje aan de macht waren.