'China trekt aan touwtjes in Australië'

China is bezig langzaam maar zeker bezig Australië in te pakken. Duizenden Chinese agenten zijn geïnfiltreerd in de Australische politiek, in de media en op universiteiten.

Achter de schermen proberen de Chinezen Australische, nationale instituten zo te kneden en te manipuleren dat ze niet in de weg staan van mondiale strategische en economische ambities van de Chinese Communistische Partij (CCP). Op den duur kan de soevereiniteit van Australië hierdoor worden bedreigd.

Dat is de niet misse strekking van het spraakmakend boek ‘Stille Invasie, hoe China bezig is Australië tot een vazalstaat te maken’ van Clive Hamilton. Deze gerespecteerde Australische hoogleraar ethiek van de Charles Sturt University in Sydney waarschuwt zijn landgenoten voor China’s steeds steviger greep op Australische zaken. De Volksrepubliek China bedient zich daarbij ook van economische chantage, waarmee het bedrijven die in China willen opereren, zou dwingen om haar 'geopolitieke ambities te accepteren', aldus Hamilton. Verschillende uitgevers durfden publicatie van het explosieve boek niet aan. Maar de Australische uitgeverij Hardy Grant – bekend van het destijds ook zeer omstreden boek Spycatcher (1985) met onthullingen van de voormalige Britse geheim agent Peter Wright – legt het vanaf morgen in de Australische boekenwinkels.

In een toelichting op Youtube zegt Hamilton te focussen op de invloed van China op tal van Australische instituties. Daarbij zou ook een rol zijn weggelegd voor de 1,2 miljoen Chinezen die al wonen in Australië. Op hen zou Peking veel invloed en druk uitoefenen te handelen in het belang van China. Dissidenten worden bedreigd, beweert Hamilton die zegt veel bewijzen te hebben voor wat er gaande is. Anders dan de Verenigde Staten waar China ook wint aan invloed zou Australië niet zijn opgewassen tegen de geopolitieke strategie van de machthebbers in Peking. ,,Australië is toegankelijk, klein en naïef�, meent Hamilton. ,,Tot nu toe hebben we staan toekijken hoe het gebeurt, we verweren we ons niet.�

Aanval
Professor Hamilton verraste menigeen met zijn frontale aanval op de Chinezen. Hiervoor schreef hij vooral bestsellers over klimaatverandering en verhandelingen tegen de consumptiemaatschappij. Naar eigen zeggen viel het kwartje toen hij een aantal jaren geleden zag hoe Chinese studenten in Australië ‘agressief’ een demonstratie van Tibetanen bejegenden. Hij zag daarin ‘de lange arm van Peking’. Volgens Hamilton is die arm veel langer dan wordt gedacht en zitten we midden in een georganiseerde, grootschalige infiltratie aan de hand van een geheim draaiboek van de CCP die mondiale ambities heeft. In dat spel zijn onder meer rollen weggelegd voor ‘miljardairs met een dubieuze achtergrond en sterke banden met de CCP, voor mediabaronnen die spreekbuizen worden voor Peking, voor nationalistische studenten die van jongs af aan zijn gehersenspoeld en voor mensen met vrije beroepen die naar pro-Chinese organisaties worden gedirigeerd en onder controle staan van de Chinese ambassade', aldus Hamilton.

Politici
De auteur gaat ver. In zijn boek noemt hij zelfs veertig zittende en voormalige Australische politici bij naam. Zij zouden zich door de Chinezen hebben laten inpalmen. Onder hen twee voormalige premiers van Labour, Bob Hawke en Paul Keating. De voormalige minister van Buitenlandse Zaken Bob Carr is volgens hem hoogst verdacht. Hij accepteerde een baan bij een Australisch-Chinees Instituut dat meteen na oprichting een donatie kreeg van omgerekend ruim een miljoen euro van een Chinese projectontwikkelaar in Sydney. Die laatste, Huang Xiangmo, raakte al eerder in opspraak en is volgens Hamilton een van de machtigste ‘agenten’van de CCP in Australië. De genoemde Huang ontkent het verhaal en verwijt de schrijver zich te hebben laten meeslepen door geruchten en racisme.

In het boek heeft Hamilton ook een lijst opgenomen van Chinees-Australische wetenschappers aan Australische universiteiten die mogelijk gevoelig informatie op het gebied van ruimtevaart, kunstmatige intelligentie en computers zouden delen met het Chinese leger.

In een eerste reactie liet een woordvoerder van de Chinese regering weten dat China zich niet bezighoudt met de binnenlandse aangelegenheden van Australië.

Tja, ik heb t altijd al gezegd. Laat je niet paaien door dictaturen. Valse honden zijn niet te vertrouwen en krijg je ook niet getemd.

Ik hoop dat bij een aantal mensen op dit forum, die vrij schaamteloos met dictaturen heulden enkel en alleen vanwege hun aversie tegen de USA, de ogen eindelijk open gaan.

NIEUWSUUR • BUITENLAND • VRIJDAG, 20:46
Welke supermacht komt als winnaar uit de crisis? 'China kan in vacuüm springen'
...
China benut crises
...
De Chinese Communistische Partij slaagt er altijd in crises goed te benutten, zegt Dams. "De afgelopen dertig jaar heeft China altijd winst weten te boeken uit dit soort chaos. Neem de financiële crisis in 2008.

Wat kan verdere machtsconcentratie in Beijjing voorkomen? Of is het een luchtspiegeling dat China echt enorm groeit qua macht, economisch en militair, en dus de grootste wereldmacht wordt binnen, zeg maar tien jaar?

En dan nog iets, feitelijk verwarren we hier macht en leiderschap. Leiders worden nagevolgd, hebben eenm voorbeeldfunctie, dragen een aansprekende en overtuigende visie (voor althans een aanzienlijk deel der wereldbevolking) uit. Machthebbers ontziet men, ze kunnen hard toeslaan, maar ze hoeven niet echt een leiderschapsfunctie te vervullen.

En wanneer gaan jouw ogen onderhand eens een keer open?

Het huidige China is ook niet geschikt voor een machtsfunctie, want het gebruikt die macht om te onderdrukken.

Hij heeft het over de Verenigde Staten, die doen dat al vanaf dat ze onafhankelijk werden!

Het streven is niet alleen een monopoliepositie van chinese multinationals maar ook dat deze monopoliepositie gebruikt kan worden om andere landen te chanteren en zo te dwingen tot handelen naar chinese wensen.

Take that, fucking yankee scum!