|
In het verleden konden op Nederlandse schepen geen vrouwen aanmonsteren omdat er op onze schepen in het verleden altijd trammelant ontstond als er een damesbemanning aanwezig was.
Op een Nederlands schip monsterde je in het verleden voor 2 jaar. Als er na die tijd een ander schip van dezelfde maatschappij werd gepasseerd op weg naar huis, mocht je ruilen met iemand van dat schip en dan kon je pas terug. Anders zat je er minstens twee jaar aan vast. Nu gaan de mietjes met een vliegtuig binnen drie maand weer naar moeder de vrouw.
Sommige maatschappijen lieten de bemanning bv in Amsterdam bij de Waterschout aanmonsteren, maar deden op de terugreis die thuishaven expres niet aan, maar voeren dan naar Rotterdam, zodat je verplicht ook de volgende reis weer mee moest. Je kon dan niet afmonsteren.
Nederlandse bemanningen waren niet geschikt om met dames te varen, want wij gingen altijd achter de meisjes aan.
Dat was anders met de Scandinaviërs. Die mannen waren niet geïnteresseerd in de dames. Die legden zich in hun vrije tijd toe op zuipen, en het dreunend zingen van vaderlandse liederen. Ook was bv een Zweed zeer geschikt om ruzie mee te zoeken als je daar behoefte aan had.
Mogelijk kon men de eventuele dames tussen de Nederlandse officieren laten slapen. Die waren niet zo licht ontvlambaar. |
|
_________________
Milieu-activisme. Harten van goud, en hersens van havermout. |
|
